Plan pracy magisterskiej pokazuje promotorowi zakres Twojej pracy oraz jej strukturę. Promotor to Twój opiekun. Jest on odpowiedzialny za to, co napiszesz w swojej pracy magisterskiej, więc chce, żebyś dobrze wypadł. Zatem promotor musi znać i zaakceptować tematykę, formę pracy magisterskiej. Pisanie prac magisterskich z chemii nie jest rzeczą łatwą. W poniższym artykule przedstawiono podstawowe zasady związane z pracami magisterskimi. Studia II stopnia, czyli studia magisterskie trwają zazwyczaj 5 lat. Ich ukończenie wiąże się z uzyskaniem tytułu magistra danej dziedziny. Aby, jednak uzyskać tytuł należy napisać pracę magisterską oraz ją obronić. Trudność w pisaniu prac magisterskich z chemii polega na zgromadzeniu odpowiedniej wiedzy, ale także umiejętności logicznego łączenia faktów, wyłuskiwania odpowiednich informacji, a także, co najważniejsze dokonywania własnych badań, obserwacji i wyciągania wniosków. W celu rzetelnego przedstawienia części teoretycznej pracy pisanie należy poprzedzić zgromadzeniem i wyborem odpowiedniej literatury przedmiotu. Literatura powinna być aktualna dla danego tematu. Pisząc pracę magisterską, należy wyczerpująco przedstawić omawiane zagadnienie, ukazać różne punkty widzenia, a także swoje wnioski. Praca magisterska składa się standardowo od 3 do 5 rozdziałów, wstępu, zakończenia, a także spisu treści. Niekiedy wymagane jest także streszczenie, także w języku angielskim. Trzeba również pamiętać o spisie literatury, z zachowaniem zasad tworzenia bibliografii. Każda pozycja powinna być opatrzona nazwiskiem autora, tytułem dzieła, wydawnictwem, a także rokiem wydania. W przypisach należy podawać zakres (numer) stron, z jakich korzystano, opracowując dane fragmenty. Pisanie prac magisterskich powinno być absolutnie samodzielne, bez plagiatu. Pisanie prac magisterskich – rozmaite rozważania. Napisanie dobrej pracy magisterskiej z chemii nie gwarantuje z pewnością osiągnięcia sukcesu zawodowego. Dobra praca magisterska może pomóc. Można ją pokazać na rozmowie kwalifikacyjnej. Jeśli jest ona dobrze napisana i skupia się ona na problemach praktycznych, wówczas może być ona mocną kartą przetargową. To, co najbardziej interesuje pracodawców to praktyczne umiejętności danego kandydata. Często są one ważniejsze aniżeli sam dyplom. Istnieje wiele przykładów ludzi, którzy osiągnęli sukces bez ukończenia studiów. Przykłady? Właściciel firmy Microsoft – Bill Gates oraz twórca sukcesu firmy Apple Steve Jobs. Z polskiego podwórka będzie to Roman Karkosik – największy polski inwestor. Najlepiej pisać takie prace magisterskie, które będą powiązane maksymalnie z praktyką. Im bardziej praktyczna praca, tym większe szanse na zatrudnienie. Prace czysto teoretyczne raczej nie są cenione przez pracodawców. Tytuł pracy magisterskiej jest to najważniejsza informacja znajdująca się na pierwszej stronie pracy. Obrazuje on zawartość pracy i wiąże się z podjętą tematyką opracowania. Zachęca on również lub zniechęca czytelnika do zapoznania się z treścią pracy. Tytuł powinien określać także pole i zakres działania. Jak sama nazwa wskazuje spis treści to spis istniejącej treści. Tak samo jak spis inwentarza to spis posiadanego inwentarza, a nie zarys planów jakiegoś hodowcy (na przykład hodowcy – bo inwentarz to również trwałe składniki majątku przedsiębiorstwa) odnośnie tego, ile będzie w przyszłości trzymał świń. Więc jeśli nie ma jeszcze pracy – nie ma tej treści, którą by można spisać – to nie mówimy o spisie, ale o planie. O tym, co zamierzamy, co planujemy w pracy umieścić. Czemu to wyjaśniamy? Wyjaśniamy to, gdyż nie ma tygodnia, aby ktoś nie zgłaszał się do nas z prośbą o ułożenie spisu treści pracy. I jakby nie ich winna, że tak mówią. Po prostu promotorzy każą im przynieść spis treści. I tu robi się grubo – czyżby promotorzy nie rozumieli znaczenia słów? A może się po prostu poddali i mówią tak do studentów, aby ci zrozumieli? Może. My w każdym razie właśnie tak z tytułem tego wpisu zrobiliśmy – zamiast napisać plan pracy dyplomowej napisaliśmy spis treści pracy dyplomowej – tak nam „doradziła” wyszukiwarka – więcej osób szuka informacji o spisie treści niż o planie pracy. Po tym przydługim wstępie przejdźmy do meritum – a więc do planu pracy dyplomowej. Jak go przygotować, co powinien zawierać i jak powinien wyglądać. No i może w tym miejscu niektórych rozczarujemy, ale nie ma sztywnych reguł dla wszystkich rodzajów prac – inaczej plan będzie wyglądać dla pracy licencjackiej, inaczej magisterskiej, inaczej dla pracy inżynierskiej z inżynierii lądowej, a inaczej dla podyplomówki z etyki. Inaczej dla pracy teoretycznej, inaczej dla badawczej. Generalnie plan pracy, układ poszczególnych rozdziałów i podrozdziałów będzie wynikiem przyjęcia konkretnej metody rozwiązania danego problemu badawczego. Jeśli postanowimy przeprowadzić badania ankietowe, to na miejscu będzie umieszczenie w planie pracy rozdziału metodologicznego (można ewentualnie metodologię przybliżyć we wstępie, ale nie jest to rozwiązanie najlepsze – chociaż spotykane). Wtedy wiemy już, że najprawdopodobniej rozdział drugi lub trzeci będzie nazywał się Metodologia badań własnych, a rozdział ostatni roboczo może brzmieć Wyniki i analiza badań własnych. Pozostaje nam więc jeszcze przygotowanie planu rozdziału pierwszego lub pierwszego i drugiego – w zależności od tego, jakiego typu to praca, albo jakie są wymogi promotora lub uczelni. Jeśli w pracy mają być tylko trzy rozdziały (tak często jest przy pracach licencjackich), to w tym pierwszym umieszczamy „całą” teorię na poruszany temat. Jeśli mają być dwa, to rozbijamy ją na dwa rozdziały – przykładowo, jeśli praca dotyczy roli zabawy w rozwoju dziecka przedszkolnego, to pierwszy rozdział poświęcimy rozwojowi dziecka przedszkolnego, a drugi zabawom – ich rozdzajom, funkcjom i wpływowi na rozwój przedszkolaka. I plan pracy dyplomowej gotowy. Temat, oczywiście, nie jest wyczerpany, podaliśmy najprostszy przykład, a nie zawsze jest tak prosto – jeśli macie pytania, to piszcie. Zapraszamy do kontaktu! A czeka nas jeszcze rozróżnienie konspektu od planu pracy – ale to już następnym razem. W zasadzie każdy powinien orientować się, co to jest plagiat, ale z doświadczenia wiemy, że tak nie jest. W Internecie można znaleźć mnóstwo gotowych prac dyplomowych – magisterskich, licencjackich, inżynierskich, podyplomowych. Budzą one zainteresowanie studentów, którzy pytają, czy jak kupią taką pracę i oddadzą ją swojemu promotorowi – czy to nie będzie plagiat. O Wielki Potworze Spaghetti! Ty widzisz i nie grzmisz! Oczywiście, że to będzie plagiat. Głównym problem z niezrozumieniem zjawiska jest mylenie czynu z przedmiotem. Otóż, w polskim prawie (i nie tylko polskim) każe się za czyn – za splagiatowanie czyjegoś dzieła. I tak – jak się kupi pracę dyplomową, która nie jest plagiatem, bo ktoś ją faktycznie porządnie napisał – to już podpisanie się pod nią innej osoby swoim nazwiskiem plagiatem będzie. Stąd pytania o daną pracę „czy to, aby nie jest plagiat” nie za bardzo mają sens, bo praca w momencie zakupu może nie być plagiatem, ale Ty studencie, jeśli jej dogłębnie nie przerobisz właśnie plagiat popełnisz. U części studentów to pewnie taki skrót myślowy to pytanie o plagiat – tak faktycznie chodzi im o to, czy nie zostaną na plagiacie złapani. I tu musimy dać im do myślenia prostym przykładem. Gotową pracę dyplomową średnio można kupić za 200 zł. Dwieście złotych to wynagrodzenie jakie za dzień pracy otrzymuje pracownik Biedronki. Osoba, która nie musi mieć wykształcenia, nie musi mieć odpowiedniej wiedzy, umiejętności, nie musiała wiele lat inwestować w swoje wykształcenie. A dla kontrastu – nasz znajomy hydraulik zarabia średnio 600 zł dziennie. Nawet pomijając to wszystko i przyjmując, że osoba, która inwestowała w swoje wykształcenie, wiedzę i umiejętności zadowoli się wynagrodzeniem dwustu złotych za jeden dzień pracy (z opłacaniem sobie składek ubezpieczenia społecznego, odkładaniem na urlop itd.), to przecież takiej pracy w jeden dzień nie napisze. W zależności od rodzaju, objętości potrzebuje na to nie mniej niż tydzień (przy krótkiej pracy). Nie łudźcie się więc, że wasza kupiona za 200, 300 czy 400 zł praca będzie jedyna w swoim rodzaju. Oczywiście, jeśli macie taki sam temat, to dobrze posłuży Wam ona jako wzór do napisania własnej pracy, ale nawet nie pytajcie o plagiat, bo to nie ma sensu. Nie pytajcie, czy znika ona po zakupie z serwisu, czy nie – nie ma takiej możliwości, aby była unikalna i sprzedawana tylko jednej osobie. W przypadku usług w większości zawodów jest tak, że klient płaci za czas, jaki mu się poświęca. Jeśli płaci 200 zł, to niech nie liczy, że ktoś poświęci na realizację jego zlecenia tydzień. Za tę sumę, to może poświęcić co najwyżej 10 godzin – i to max. Jeśli oferuje więcej, to albo nie posiada umiejętności, jest jakimś uczniem, studentem, albo zwyczajnie oszukuje klienta i bez skrupułów kopiuje pracę dla niego z innych prac lub książek. Wiele serwisów oferuje ekspresowe terminy napisania pracy – tak naprawdę ta szybka „produkcja” prac dyplomowych jest możliwa dzięki rozpowszechnieniu się skanerów i programów do konwersji obrazów stron (OCR) na pliki tekstowe. W ten sposób kopiowane są wszystkie teksty – zarówno w całości, jak i we fragmentach, a przypisy często są brane z sufitu, bo w kopiowanych tekstach są przypisy z lat sześćdziesiątych, czy siedemdziesiątych, które źle wyglądają i na ich miejsce trzeba dać inne. Proszę nas źle nie zrozumieć – nie namawiamy do oszukiwania – wręcz przeciwnie – nawet chcemy przestraszyć, wzbudzić obawy przed korzystaniem z usług różnych serwisów – dla nas idealną sytuacją jest, gdy klient sam pisze pracę a my mu jedynie doradzamy, wskazujemy źródła, podajemy przykłady jak coś napisać. Jesteśmy takim superpromotorem, który za rękę poprowadzi i nauczy jak pisać prace dyplomowe. Na szczęście coraz mniej promotorów wymaga używania w pracach dyplomowych twardych spacji. Zwyczaj usuwania spójników i przyimków z końca wiersza królował na początku wieku i był czymś tak idiotycznym, że aż bolały zęby. Debilni promotorzy (moglibyśmy kilku wymienić z nazwiska) bez znajomości – bardziej nawet bez pojęcia i zrozumienia czym jest tekst w dokumencie elektronicznym – kazali je stosować swoim biednym studentom, magistrantom w ich pracach licencjackich i magisterskich. A największymi debilami byli ci co kazali to robić jeszcze w roboczych wersjach tekstu. Człowiek przychodził do nich ze swoim szkicem pełen obaw czy dobrze pojmuje temat a ci zamiast przeczytać, co ma do powiedzenia – oglądali tylko tekst i kazali usuwać wiszące spójniki. Powinni siedzieć za znęcanie się nad ludźmi, to była forma tortur. No bo jak można bez czytania (wyłapywanie wiszących spójników to forma przeglądania) zajmować się formą, a pomijać treść. Wiecie do czego zmierzam i się tak oburzam? Pewnie wiecie. Student taki poprawił wiszące spójniki twardą spacją po to, żeby łaskawy promotor mógł się w końcu wziąć za czytanie i co? Wystarczyło, że zmieni się słowo (czasami wystarczy jeden przecinek), a już cały akapit może się rozejść i wszystko trzeba poprawiać. To robota głupiego. I tak po każdej zmianie od nowa. Tekst, który jest szkicem – który wiadomo, że będzie zmieniany – a temu katowi przeszkadzały pojedyncze litery na końcu wiersza. To przypadki patologiczne, ale wstawianie twardych spacji już w ostatecznych wersjach pracy licencjackiej czy magisterskiej też jest głupie. Nie taka jest idea dokumentów elektronicznych. Poczytajcie sobie później taki dokument na Kindle, albo otwórzcie wersję edytowalną na innym komputerze z inaczej zdefiniowanymi stylami. To jest stawianie granic, których nie powinno tam być. Wstawianie twardej spacji jest banalnie proste – trzeba w miejscu, w którym chce się ją mieć – wcisnąć jednocześnie shift i enter. I to wszystko – tekst, który jest po twardej spacji przeskakuje do następnego wiersza. Tylko nie róbcie tego, jeśli nie musicie. Obowiązek umieszczania streszczeń w pracach dyplomowych to stosunkowo nowy wynalazek. Obowiązek związany w dużej mierze z digitalizacją prac, digitalizacją zbiorów bibliotecznych i digitalizacją świata w ogóle. Dawniej – do końca zeszłego wieku – streszczeń w pracach dyplomowych raczej nie umieszczano, a to o czym jest praca nakazywano pisać we wstępach. Wyglądało to dość sztampowo: celem pracy jest…; praca składa się z czterech rozdziałów; w rozdziale pierwszym omówiono… Tak to jeszcze dwadzieścia lat temu wyglądało. Później nakazano wyodrębnić streszczenie jako osobną część pracy. I do tego dołożono jeszcze „słowa kluczowe”. Słyszy się czasami, że tytuł pracy, jej cel oraz streszczenie to najważniejsze elementy prac dyplomowych, że często recenzent, zanim przeczyta daną pracę najpierw zapoznaje się z jej tytułem, celem, i właśnie streszczeniem. Ok, ale to wszystko było kiedyś częścią wstępu. Kiedyś wystarczyło zapoznać się tylko ze wstępem. Jak powinno wyglądać profesjonalnie przygotowane streszczenie pracy? Generalnie, w streszczeniu umieszczamy informacje, które pozwolą zorientować się czytelnikowi jaka jest tematyka pracy, jaki jest jej cel, co zawierają poszczególne rozdziały. Jeśli autor pracy przeprowadził badania, których efektem jest dana praca dyplomowa, to należy w kilku zdaniach je opisać – jaki był problem badawczy, jaką metodę badań wybrano, gdzie i kiedy je przeprowadzono. Jeśli chodzi o objętość streszczenia to optymalnie, aby miało między połową a jedną stroną tekstu. Zbyt krótkie streszczenie nie odda charakteru pracy, zbyt długie z kolei może zniechęcić do czytania. Skoro już napisaliśmy, że streszczenie jest elementem pracy, od którego recenzenci zaczynają czytać pracę, to możecie sobie dalej dopowiedzieć, jak ważne jest aby je dobrze napisać. Od niego zależy nastawienie czytelnika do waszego dzieła, a to może mieć duży wpływ na waszą ocenę. Od czytania streszczeń lekturę zaczynają nie tylko recenzenci, ale też inni ludzi i od tego, czy to będzie dobre streszczenie zależy czy będą czytać dalej. I na koniec – w naszej opinii – bardzo przydatną sprawą jest sporządzenie dodatkowo streszczenia w języku angielskim. Jeśli wasza praca w jakiś sposób może przyczynić się do rozwoju nauki, może dołożyć swoją małą cegiełkę do rozwiązania jakiegoś problemu, to trzeba poinformować o niej świat – właśnie za pomocą streszczenia w języku angielskim. Niektóre uczelnie wręcz wymagają stworzenia streszczenia w języku angielskim. W pracy wyróżniamy sześć podstawowych części (oznaczonych pogrubioną czcionką): Strona tytułowa Podziękowania Spis treści Wykaz skrótów Wstęp Rozdziały Zakończenie Wykazy tabel, ilustracji itd. Bibliografia Przyjmuje się, że wstęp powinien mieścić się na jednej stronie A4 i zawierać kluczowe informacje na temat pracy, postawionych tez i przedstawienie prezentowanych treści. Zakończenie zaś może być dłuższe, w pierwszej fazie przypominać musi o czym była praca – może tu wystąpić krótki opis wszystkich rozdziałów i podrozdziałów pracy. Przede wszystkim w zakończeniu umieszczamy jednak wnioski płynące z pracy, potwierdzenie przedstawionych hipotez. Na stronie tytułowej umieszczamy kolejno następujące informacje: nazwę swojej uczelni, wydziału, instytutu, imię i nazwisko, numer indeksu, temat pracy (pogrubioną czcionką, wyśrodkowany), nazwisko promotora w przypadku prac dyplomowych, oraz miejsce i czas napisania pracy. Pod tekstem znajdziesz przykład wyglądu strony tytułowej. Czcionką niepogrubioną zaznaczono elementy pracy, które mogą ale nie muszą występować. Zostaną one omówione w kolejnych rozdziałach. Przykład wyglądu strony tytułowej Jeśli chodzi o objętość pracy, to zazwyczaj wymaga się, aby praca licencjacka mieściła się w przedziale od 30 do 60 stron, a praca magisterska nie powinna być krótsza niż 50 stron – i nie ma tu górnej granicy – najważniejsze, to pisać na temat. Górna granica objętości pracy licencjackiej też nie jest sztywna, można opisać temat bardziej obszernie, szczególnie, gdy praca nie jest wyłącznie teoretyczna, ale zawiera badania własne. Strony są numerowane kolejno od pierwszej do ostatniej, przy czym strona tytułowa (inna niż okładka) jest pierwszą stroną (jest to strona pierwsza, ale nie powinno być na niej numeru strony). Strony powinny być oznaczone tylko cyframi, bez dodatkowych znaków. Generalnie, dopuszczalne są dwa miejsca na numer strony – na dole strony w prawym rogu lub na dole strony pośrodku. Numerowane oznaczenia w prawym rogu nie powinny wystawać poza prawy margines kolumny. Strona rozpoczynająca nowy rozdział nie musi być numerowana ze względów estetycznych (ale może). Pracę zazwyczaj piszemy czcionką Times New Roman o rozmiarze 12 (niektóre uczelnie mogą mieć jednak inne wymagania). Pogrubioną czcionką wyróżniamy tytuły rozdziałów, podrozdziałów, nazwy rysunków czy tabel. Tytuły rozdziałów w celu odróżnienia ich od tekstu możemy napisać czcionką o rozmiarze 14. Interlinię ustawiamy na 1,5. Marginesy pracy powinny wynosić po 2,5 cm, z wyłączeniem marginesu lewego, który przyjmuje wartość 3,5 cm (potrzebne jest to po wydrukowaniu pracy do jej złożenia). Najlepszym miejscem na spis treści jest druga strona pracy. Struktura treści spisu treści zależy najczęściej tylko od autora i promotora – jednak na niektórych uczelniach te wymogi bywają sformalizowane. Tekst powinien być na stronie rozłożony proporcjonalnie (bez sztucznych odstępów między wierszami, czy spacji) – oznacza to również konieczność zachowania marginesów lewego i prawego oraz odpowiednią odległość tekstu od góry i dołu strony skorelowaną z szerokością marginesu. Z drugiej strony w wierszu poprzedzającym wiersz, który nie zaczyna się od akapitu, należy wyczerpać całą jego długość. Tekst pracy powinien być, oczywiście, napisany z uwzględnieniem akapitów (od lewego wcięcia wiersza wskazującego na nową myśl w tekście), które pod względem druku wynoszą zwykle 1,25 cm. Oznacza to, że wcięcie kończy się mniej więcej w pionie odpowiednio piątej, szóstej lub siódmej litery. Słowo „essai” oznacza po francusku „próbę”. Od tego właśnie francuskiego słowa wywodzi się nazwa gatunku – czyli pisanie eseju to pewna próba, próba pozbierania myśli, przemyśleń. Esej jest szczególną formą literacką, która nie koncentruje się na obiektywnych badaniach dążących do potwierdzenia czy odrzucenia konkretnie zarysowanej hipotezy, ale prezentuje on punkt widzenia autora pracy. Badacze mają jednak stale problemy z precyzyjnym określeniem tego, czym jest esej, ponieważ nie można dokładnie scharakteryzować jego tematyki, kształtu, stylistyki. Najczęściej pisanie esejów dotyczy problemów społecznych, filozoficznych, artystycznych, także esej może mieć formę manifestu politycznego czy krytyki literackiej. Wśród najważniejszych cech esejów znajdują się przede wszystkim: subiektywizm jego autora, który wygłasza swoje przekonania, refleksyjność, ponieważ esej jest zapisem toku przemyśleń autora dotyczących konkretnego problemu, przy czym nie stara się on przekonać do niego czytelników, ale jedynie prezentuje swój punkt widzenia, niesystematyczność, ponieważ w eseju nie ma określonych chronologicznych, tematycznych czy hierarchicznych ram dla przedstawianych argumentów, niewyczerpanie tematu przez autora, który dokonuje selekcji tylko tych, które go interesują, intertekstualność, czyli stosowanie różnych odniesień, aforyzmów wplatanych w treść, dygresyjność, ponieważ autor eseju może przerywać swój tok rozumowania i przechodzić do innych tematów. Nie bez przyczyny pisanie esejów dla wielu osób jest problemem, chociażby ze względu na same problemy związane z określeniem charakteru tego gatunku. W związku z tym przygotowywanie takich dzieł jest też często zlecane osobom bardziej w tym doświadczonym – takie usługi oferują między innymi firmy, które zajmują się pisaniem prac magisterskich. Zacznijmy może od tego, że o ile w każdej pracy dyplomowej taki podrozdział powinien być, to starajmy się, aby był on jak najkrótszy. Teorię, cytowanie definicji, czy wyjaśnianie pojęć ograniczmy do minimum. Teoretycznie warto byłoby dać definicję tego co to jest hipoteza, warto byłoby wyjaśnić czym jest problem badawczy i jak wzajemnie te rzeczy są ze sobą powiązane, ale na sto procent program antyplagiatowy zaznaczy nam to jako plagiat. Jakkolwiek byśmy się nie gimnastykowali z użyciem synonimów, zmienianiem szyku wyrazów, pisaniem własnymi słowami, to na pewno ta część pracy będzie przez algorytmy uznana za plagiat. Inaczej być nie może, bo przed wami to samo w swoich pracach umieszczały już setki tysięcy innych studentów. Przyjmijcie to na klatę i definicjom zostawcie pół strony, a resztę poświęćcie własnym problemom badawczym i własnym hipotezom. Z tego też powodu nie będziemy tutaj przytaczać definicji – Google podobnie, jak programy antyplagiatowe nie lubi powtórzeń, gorzej ocenia strony, na których treść jest mało unikalna. Definicje znajdziecie w wielu podręcznikach poświęconych badaniom naukowym (np. „Metody i techniki badań pedagogicznych” Mieczysława Łobockiego czy „Badania społeczne w praktyce” Earla Babbiego) i poradnikach poświęconym pisaniu prac dyplomowych. Nasze porady mają bardziej charakter praktyczny, dzielimy się naszym doświadczeniem, a nie powtarzamy to samo, co przed nami napisano już setki razy. Na pewno (naszym, oczywiście, zdaniem) problemy badawcze i hipotezy powinno umieścić się w jednym podrozdziale. Są to zagadnienia ściśle ze sobą powiązane i umieszczanie ich osobno nie jest najszczęśliwszym zabiegiem – wprowadza zamieszanie i może świadczyć o tym, że student nie do końca rozumie o co chodzi. A nawet nierzadko zdarza się, że jeden podrozdział jest zatytułowany „Problemy badawcze” a drugi „Hipotezy, zmienne i wskaźniki”. To błąd. Problemy badawcze sygnalizują to, co nas będzie interesować. Z nich będą wynikać hipotezy. Do każdego problemu badawczego trzeba ułożyć przynajmniej jedną hipotezę – można więcej, ale nie można zostawić żadnego problemu badawczego bez hipotez. Najczęściej jednak jest tak, że liczba hipotez badawczych odpowiada liczbie problemów. Przykładowe problemy badawcze mogą brzmieć na przykład tak: Czy system motywacyjny stosowany w zakładzie pracy jest skuteczny, motywuje do pracy? Jaki element niematerialnego wynagradzania stanowi najważniejszy element motywowania w pracy? Jakie działania powinny zostać podjęte, by za pomocą motywacji pozapłacowej spowodować zwiększenie chęci do pracy? A odpowiadające im hipotezy tak: System motywacyjny stosowany w zakładzie pracy nie jest skuteczny, gdyż nie motywuje do pracy w wystarczający sposób. Największą siłę motywacyj­nego pozapłacowego oddziaływania mają takie elementy, jak docenienie pracownika oraz współzawodnictwo. Aby za pomocą motywacji pozapłacowej spowodować zwiększenie chęci do pracy powinny zostać podjęte działania takie jak zwrócenie większej uwagi na rozwój pracowników. Nawigacja wpisu Serwis do zamawiania prac dyplomowych i zaliczeniowych. Ty o wszystkim decydujesz - wybierasz redaktora i sposób zapłaty. Wypełnij formularz i zaczekaj na oferty redaktorów. Omów z nimi szczegóły zlecenia na naszym czacie. Wybierz redaktora, który najbardziej Ci odpowiada. Śledź postępy pisania pracy za pomocą harmonogramu. Jak się zmotywować do pisania pracy dyplomowej? Początek nowego roku to idealny czas na planowanie, podejmowanie ważnych decyzji i rozpoczynanie nowych przedsięwzięć. To również właściwy moment na realizację noworocznych postanowień. Jeżeli jedno z nich brzmi – napiszę swoją pracę dyplomową – to najwyższy czas zacząć ten projekt. To długi i skomplikowany proces, a terminy, związane z oddawaniem kolejnych rozdziałów pracy, będą od tej chwili zbliżać się wielkimi krokami. Jak zatem skutecznie zmotywować się do pisania, by móc obronić się w terminie? DOBRA ORGANIZACJA DOBRA ORGANIZACJADYSCYPLINAPOMOCNA DŁOŃSKUP SIĘ, ODPRĘŻ I MYŚL POZYTYWNIE Pisanie tak skomplikowanej i długiej publikacji wymaga działania według ściśle określonego planu. Na początku poświęć 1-2 dni na przygotowanie sobie odpowiedniej literatury, notatek i materiałów pomocniczych. Następnie zaznacz w nich konkretne fragmenty, które wykorzystasz w swoim dziele. To znacznie ułatwi ci pracę i sprawi, że później będziesz mogła skupić się już tylko na pisaniu. W ten sposób lepiej zapoznasz się z przedstawianym w pracy tematem, a to z kolei spowoduje, że pisanie pójdzie ci dużo sprawniej. DYSCYPLINA Jak się zmotywować do pisania pracy dyplomowej? Nie czekaj na to, aż ktoś stanie nad tobą z batem i każe ci zacząć stukać w klawiaturę, bo raczej znajdzie się więcej osób, które będą chciały odwieść cię od tego pomysłu, nie oznacza to jednak, że musisz od razu zrezygnować ze wszystkich przyjemności. Ustal jednak pewne warunki, np. będę pisać jedną stronę dziennie lub pięć w tygodniu, i tego się trzymaj, nawet jeśli miałoby na tym ucierpieć twoje życie towarzyskie. Ważne, aby obrać sobie cel i uparcie do niego dążyć. A przy dobrej organizacji zostanie jeszcze czas na kino, zakupy czy imprezę. Pamiętaj, że każda napisana strona zbliża cię do upragnionego końca. POMOCNA DŁOŃ Jeżeli naprawdę nie radzisz sobie z pisaniem, brak ci pomysłu, weny twórczej lub czasu, dopada cię zmęczenie i rozdrażnienie – rozejrzyj się wokoło i zastanów się, czy jest ktoś, kto mógłby ci pomóc. Nie chodzi oczywiście o to, aby ktoś odwalił za ciebie całą brudną robotę, podczas gdy ty będziesz mogła bezkarnie oglądać ulubiony serial, lecz pomoże w kilku drobnych rzeczach, ale istotnych dla końcowego efektu pracy. Czasami będzie to szukanie literatury, zaznaczanie odpowiednich fragmentów, redagowanie tekstu, zliczanie odpowiedzi podanych w ankietach lub stworzenie prostej tabelki. Każda, nawet najmniejsza pomoc, może w tym przypadku okazać się bardzo cenna. SKUP SIĘ, ODPRĘŻ I MYŚL POZYTYWNIE Jak się zmotywować do pisania pracy dyplomowej? Bez względu na to, czy piszesz licencjata, magistra czy zwykłą pracę zaliczeniową, ważne, aby odbywało się to w atmosferze maksymalnego skupienia. Oczywiście, dla jednych będzie to bezwzględna cisza i spokój, podczas gdy inni do pracy będą potrzebować np. włączonego radia. Pozbądź się wszystkiego, co może cię rozpraszać i pamiętaj o regularnym odpoczynku. Co godzinę staraj się robić krótkie przerwy – wyjdź na świeże powietrze, napij się kawy, porozmawiaj z kimś. Odpowiednio zorganizuj sobie również miejsce pracy – zrób porządek na biurku, odpal świece o ulubionym zapachu, włącz relaksującą muzykę, zrób ziołową herbatę – w takich warunkach praca będzie dużo przyjemniejsza. Przede wszystkim jednak zacznij myśleć pozytywnie – zamiast narzekać i coraz bardziej się zniechęcać, pomyśl o szybszych wakacjach, nowym tytule przed nazwiskiem czy satysfakcji, jaką odczujesz, patrząc na swoje wydrukowane dzieło. Wybrane specjalnie dla Ciebie: Motywacja w treningach i diecie Odchudzanie a motywacja Motywacja do odchudzania to klucz do sukcesu! Trening wymaga wysiłku a wysiłek motywacji Motywacja a systematyczne treningi [ZOBACZ] jakie to proste…
Jedynym naprawdę skutecznym sposobem na poprawę pisania pracy naukowej jest praktyka, a zobaczysz, jak twoje własne umiejętności rozwijają się w miarę postępów w pracy. Twój tutor będzie dawał ci informacje zwrotne na temat stylu pisania i umiejętności za każdym razem, gdy przedstawisz mu do wglądu szkic rozdziału.
469 tematów w tym forum Sortuj wg 35 odpowiedzi 96235 wyświetleń Plagiat w pracy dyplomowej dodany przez Łukasz, 27 Sierpnia 2018 0 odpowiedzi 3068 wyświetleń Bibliografia - poradnik dodany przez Łukasz, 18 Kwietnia 2018 0 odpowiedzi 3473 wyświetleń 0 odpowiedzi 5448 wyświetleń 0 odpowiedzi 12204 wyświetleń 5 odpowiedzi 18314 wyświetleń Pomoc w badaniu dodany przez Aga2022, 16 Lipca 0 odpowiedzi 149 wyświetleń Statystyki, dane dodany przez matim, 4 Lipca 1 odpowiedź 157 wyświetleń 34 odpowiedzi 27186 wyświetleń 1 odpowiedź 191 wyświetleń 0 odpowiedzi 80 wyświetleń 0 odpowiedzi 167 wyświetleń 0 odpowiedzi 115 wyświetleń 0 odpowiedzi 702 wyświetleń 1 odpowiedź 701 wyświetleń 4 odpowiedzi 539 wyświetleń 0 odpowiedzi 653 wyświetleń 2 odpowiedzi 1354 wyświetleń 0 odpowiedzi 349 wyświetleń 0 odpowiedzi 292 wyświetleń Ankieta o aborcji dodany przez annvaf, 27 Maja 2021 0 odpowiedzi 361 wyświetleń 0 odpowiedzi 262 wyświetleń 0 odpowiedzi 374 wyświetleń 0 odpowiedzi 280 wyświetleń 0 odpowiedzi 380 wyświetleń Z pewnością podczas pisania pracy dyplomowej będziesz zastanawiać się, czy w określonej sytuacji przypis na pewno jest konieczny, czy nie będzie ich zbyt dużo, jeśli zaczniesz oznaczać wszystko. Warto poznać zasady przypisów w pracy licencjackiej i magisterskiej – dzięki stosowaniu się do nich unikniesz oskarżenia o plagiat. Jak zmotywować się do pisania pracy magisterskiej? To trudne, ale i łatwe jednocześnie. Dlaczego trudne? Na to pytanie właściwie nie trzeba odpowiadać, bo każdy będzie miał tu swoją indywidualną historię. Najczęstszym powodem jest jednak po prostu lenistwo. Innym powodem jest prokrastynacja, czyli odkładanie na później wykonania czynności. To jest pierwszy i najpoważniejszy powód nie robienia tego, co właśnie zrobić powinniśmy. Myśląc o pracy licencjackiej, magisterskiej, inżynierskiej czy jakiejkolwiek innej, która z wiadomych względów nie zajmie nam godziny, czy dwóch, lecz na prawdę spory kawał czasu wytwarzamy w głowie jej obraz, jak rosnącego dzień po dniu potwora. I tak na prawdę dalszych odkładaniem jej na później pogarszamy tylko sprawę. A jak każdy z Was może poczuć na własnej skórze, nie jest to wcale takie trudne. Trzeba tylko chcieć i zacząć to robić! Zatem jak zmotywować się do pisania pracy magisterskiej? Właśnie trzeba zacząć. Po prostu. Zebrać materiały, otworzyć książki i zacząć klecić pierwsze zdanie. Najlepiej jest zacząć od pierwszego rozdziału. Jest to zazwyczaj rozdział wprowadzający w tematykę całej pracy dyplomowej. czyli wiedza, którą teraz będziecie zgłębiać. A później już najzwyczajniej pójdzie dalej i nim się spostrzeżecie, konkretny etap pracy – np. rozdział będzie już gotowy. Nie zajmie to jednego wieczora, ale spokojnie sami możecie „urwać łeb tej hydrze”. Powodzenia do egzaminu dyplomowego. 3. Temat pracy magisterskiej powinien być ściśle związany z kierunkiem studiów. Tytuł pracy powinien być krótki, językowo poprawny, jasno informujący o treści zawartej w opracowaniu. 4. Ogólne założenia, które podlegają ocenie przez promotora i recenzenta pracy: a. zgodność tematu z treścią pracy b Edytor tekstu otwarty, ale przed Tobą wciąż biała strona? Wielkimi krokami zbliża się termin oddania pierwszego rozdziału pracy magisterskiej, ale nawet to nie sprawia, że zaczynasz pisać. Dowiedz się, jak się przełamać i zacząć pisać pracę dyplomową, od czego zacząć i gdzie szukać profesjonalnej i sprawdzonej pomocy w pisaniu. Data dodania: 2022-05-26 Wyświetleń: 78 Przedrukowań: 0 Głosy dodatnie: 0 Głosy ujemne: 0 WIEDZA Licencja: Copyright - zastrzeżona Temat, konspekt i literatura — niezbędne podstawy Pisanie prac magisterskich warto rozpocząć od wybrania tematu. Nawet jeśli studiujesz trudny kierunek, np. techniczny, to wybierz temat samodzielnie. Oczywiście, ostatecznie musi go zaakceptować promotor, jednak najlepiej pisać o czymś, co Cię interesuje. Dzięki temu pisanie będzie łatwiejsze. Po wybraniu tematu przychodzi trudniejszy moment: napisanie konspektu pracy. Nie jest to najprostsze zadanie, ale konspekt jest planem pracy, który jasno określa zadania i zagadnienia do każdego rozdziału. Zyskasz motywację, ponieważ będziesz wiedzieć, o czym pisać, a każdy punkt konspektu będzie kamieniem milowym do końca pracy. Praca magisterska, tak jak każda inna praca dyplomowa, nie może zostać oparta o gdybanie, przekaz słowny, czy literaturę powszechną. Musisz wyposażyć się w literaturę naukową, głównie nowszą, która posiada aktualną wiedzę. W trakcie pisania pracy, z każdym rozdziałem, ilość książek potrzebnych do napisania pracy magisterskiej będzie się powiększać. 5 sposobów na zmotywowanie się do pisania pracy magisterskiej Nie czekaj na magiczny moment, w którym nagle zachce Ci się pisać, może nie nadejść lub będzie już za późno. Znajdź sposób, który Cię zmotywuje lub skorzystaj z poniższych propozycji. Po pierwsze ustal warunki np. napiszę dziennie jedną stronę. Określenie ile stron dziennie lub tygodniowo musisz napisać to cel, do którego będziesz dążyć. Regularne pisanie sprawi, że nie dojdzie do sytuacji, w której w jeden dzień będziesz musiał napisać 50 stron. Drugim sposobem jest usunięcie z otoczenia tak zwanych rozpraszaczy. Wyłącz telewizor, wycisz powiadomienia, nie zaglądaj do telefonu. Kolejnym sposobem jest stworzenie przyjemnej atmosfery, wyśpij się, odpocznij, myśl pozytywnie, przygotuj ulubiony napój i przekąski. Czwarty sposób, to gwarantowane nagrody: pisz nieprzerwanie przez godzinę, a potem w nagrodę zrób 15 minut przerwy na ulubione czynności. Niech motywacją do pracy będzie nagroda na horyzoncie. Ostatni, piąty sposób, gwarantuje największy sukces: pomocna dłoń. Pomocna dłoń Czasami żaden sposób nie jest w stanie zmotywować do pracy. Jeżeli nie masz weny, czasu lub po prostu zależy Ci na wysokiej jakości tekście, zwróć się o pomoc do specjalistów. Pisanie prac magisterskich to nie tylko wsparcie w pisaniu tekstu właściwego. To także rzetelna pomoc na każdym etapie: pomoc w sformułowaniu tematu pracy, w przygotowaniu planu, w badaniach i analizie ich wyników, przygotowanie niezbędnej bibliografii, doradztw, wsparcie, ocena merytoryczna. Pomoc w pisaniu na stronie oferowana jest przez doświadczone osoby, które wywiązują się z ustalonych terminów i mają wykwalifikowaną wiedzę z różnych dziedzin. Możesz zarówno dostarczyć napisaną przez Ciebie pracę w celu oceny i poprawy, jak i zlecić przeprowadzenie i poszukiwanie potrzebnych danych. Licencja: Copyright - zastrzeżona Może się wydawać, że do pisania pracy potrzeba dużo kreatywności, wiedzy, czy innych specjalistycznych umiejętności. Ale tak naprawdę niezbędne są tylko ogrom cierpliwości i czasu. Po zapanowaniu nad chaosem i stworzeniem planu, najtrudniejsze jest płynne przechodzenie między akapitami.

Tak długo zbierałam się do napisania tego wpisu, jak długo zabieram się do napisania rozdziału pracy. Przejrzałam tyle poradników pisania pracy magisterskiej, ile zebrałam literatury do bibliografii. Dużo. Czy to mi coś dało? Nie. Bo każdy poradnik bazował na wyidealizowanym wizerunku pisania pracy z pasji. Jeżeli robimy coś z pasji – super. Ale pasja kończy się tam, gdzie zaczynają się terminy. Zrobienie pierwszego kroku jest najtrudniejsze. Ja chcę w tym pomóc, bo pierwszy krok zajął mi właśnie najwięcej czasu. Jest kilka porad, które będę musiała rozbić na kilka wpisów. Bez obaw – same najważniejsze informacje. Jak zacząć? Ściągaj nie ściągając Podejrzyj w innych pracach magisterskich jak powinny one wyglądać. Są dostępne w Twojej bibliotece oraz w Internetach. Tam jest wszystko. Nie zapomnij o przejrzeniu różnych poradników i zapoznaniu się z uczelnianymi wymogami. Bazuj na autorytetach Słuchaj swojego promotora. Zawsze. Może Cię olać, może Ci nie pomagać, ale jak odpowiednio się go ugryzie to w końcu podzieli się swoim doświadczeniem. Jeżeli olewa Cię nadal – zmień promotora, albo poradź się innej osoby na uczelni. Nikt Cię za to nie zbije, że potrzebujesz nakierowania. Na uczelni zawsze znajdzie się przynajmniej jeden życzliwy profesor. Samo pisanie pracy zazwyczaj wygląda podobnie (przynajmniej w tej fazie początkowej): Wymyślenie tematu Konspekt Zebranie bibliografii Pisanie pracy Mięso dotyczące tych punktów opiszę w osobnych postach. Tutaj chcę zebrać luźne porady, których musiałam sama się nauczyć, aby jakoś przejść koszmar pisania. Jak pisać pracę magisterską? Dobrze. Jeżeli zmarnujemy już te 3 dni na napisanie rozdziału lub podrozdziału – poprawianie tego zajmie nam przynajmniej dwa razy tyle. Jak już coś robimy to lepiej zrobić to dobrze i mieć mniej poprawek. Nie pisz, jakby przedmiot języka polskiego w szkole nigdy nie istniał. To wstyd. Jeżeli idzie Ci źle pisanie – poczytaj trochę książek. Czytanie ułatwia nam budowanie zdań, organizuje nasze myśli no i ogólnie mądrzejemy, więc nigdy Ci nie zaszkodzi. O czym warto pamiętać? Formułuj dość krótkie zdania. Nie pisz za dużo zdań złożonych, gdzie jedno zdanie ciągnie się przez pół strony. Jeżeli nie radzisz sobie w pisaniu, istnieje duże prawdopodobieństwo, że się zgubisz w wątku. Parafrazuj. Parafrazowanie to najlepsze, co możesz zrobić. Pierwsze rozdziały pracy polegają na zebraniu wszystkich informacji, wyciągnięciu z nich syntezy i odtwórczym opisaniu tego. Nie tworzysz swoich teorii, nie opisujesz swoich poglądów. Musisz w ładny sposób ubrać w słowa to, co ktoś inny już powiedział. Cytaty? Cytuj, ale z umiarem. Lepiej parafrazować. Serio. Jeżeli już trzeba rzucić cytatem, nie może on być ani zostawiony sam sobie, ani nie skomentowany. Zacznij od napisania czegoś w rodzaju Z powyższymi znaczeniami związana jest definicja zawarta w Jakiś tytuł słownika lub książki. Opisuje ona „pojęcie” jako „cytat”. Proste, prawda? Podobnych sformułowań może być wiele. Jeżeli nie umiesz ich stworzyć patrz punkt Notuj. Przypis Twoim przyjacielem. W przypisach na początku pisania pracy pisz zawsze pełne nazwy. Nie używaj skrótów Jak wyżej, Op. cit. Ibidem itp. Dopiero na samym końcu, kiedy wszystko w pracy będzie skończone zmień przypisy. Inaczej, w trakcie pisania mogą się poprzestawiać, a co za tym idzie nie będziesz wiedzieć do czego ten przypis miał prowadzić. A spróbuj po raz kolejny szukać po książkach jednego zdania. Nie zgub się w bibliografii Podziel sobie bibliografię tematycznie. Do każdego rozdziału i podrozdziału wypisz te pozycje, które Ci się przydadzą. Niech ta lista będzie tylko dla Ciebie, miej też „oficjalną wersję” dla promotora. Dzięki temu łatwiej będzie Ci ogarnąć materiały do danej części pracy, nie zawalisz się stosem niepotrzebnych książek i nie osiągniesz tak łatwo limitu w bibliotece, więc jak trafisz na inne potrzebne pozycje w międzyczasie będziesz mógł spokojnie je wypożyczyć. Zainwestuj w zakreślacze Zakreślacze, czyste kartki i zakładki. To nieodłączny zestaw studenta i jeżeli jakimś cudem udało Ci się przebrnąć studia bez tych trzech elementów – teraz Ci się nie uda. Notuj Czytając książki do pracy wynotuj sobie fajne sformułowania, które możesz sam użyć. Wynotuj „mądre” słowa i określenia. Wynotuj wszystko to, co możesz wykorzystać i co pozwoli Ci „sklecić” proste zdanie. Zrób wszystko od razu Nie zostawiaj na ostatnią chwilę. Wiem, że to oklepane i nawet znając tą zasadę i tak budzimy się z ręką w nocniku… ale serio. Zrób sobie dobrze i zrób to szybko. Najlepiej na początku semestru i kiedy każdy będzie zapieprzał Ty będziesz oglądać ulubione seriale. Bezboleśnie Nie ma, że nie chcę. Chcesz i koniec. Zaszyj się w domu na kilka dni i napisz w końcu chociaż jeden rozdział. To będzie bolało mniej i krócej niż jakby rozłożyć pisanie na pół roku. Nie dołuj się Jeżeli boisz się, że Ci się nie uda, pomyśl o tym ilu osobom udało się zdać, chociaż nie powinni nawet na studia trafić. Tobie też się uda. Jeżeli masz problem z motywacją, możesz wypróbować moje sposoby na jej brak opisane we wpisie Co kiedy nam się nie chce? Kilka sposobów na brak motywacji lub zajrzeć do wpisu Pauliny Pamuły o tym jak zmotywować się do pisania pracy magisterskiej? Porady z życia wzięte, cudowne i zdecydowanie pomocne. Trzymam za was kciuki! Pozostałe wpisy dotyczące pisania pracy magisterskiej: #1 Jak wymyślić temat pracy magisterskiej? #2 Jak napisać konspekt pracy magisterskiej? #3 Jak napisać bibliografię do pracy magisterskiej?

Kompozycja PLM powinna być dobrze przemyślana znacznie przed przystąpieniem do pisania. W toku pracy będzie ona ulegać różnym zmianom i stopniowemu uszczegółowieniu. Wymaganiem proseminarium egejskiego jest przedstawienie dyspozycji PL w ciągu semestru zimowego III roku studiów licencjackich, a Pisanie prac magisterskich przez studentów budzi kontrowersje. Konkretniej chodzi tu o nakaz ich pisania. Kończąc studia magisterskie, student ma obowiązek napisania pracy magisterskiej swojego autorstwa, a także jej obrony. Prace magisterskie są w dużej mierze pracami odtwórczymi i na to najczęściej narzekają studenci. Takich pracach nie ma miejsca dla własnej twórczości, na prawdziwe badaniach i doświadczenia, z których wyciągnie się całkowicie własne wnioski. Tego typu prace magisterskie zmuszają studenta do przewertowania dziesiątek pozycji literatury i opisania tego, z czym się tam zapoznali, własnymi słowami. Brak w tym inwencji twórczej, kreatywnego myślenia, brak możliwości krytycznego potraktowania tematu, na podstawie choćby własnych doświadczeń. Innego zdania są promotorzy, którzy twierdzą, iż takie prace byłby niezgodne ze standardami uczelni. Często boją się pilotować tematy, o których nikt wcześniej nie pisał. Polskie szkolnictwo z tym zakresie zdaje się być nadal skostniałe. Zamiast wspierać kreatywność i przedsiębiorczość, wspiera się powtarzalność, odtwórczość i brak własnego myślenia. A może właśnie o to chodzi? Może system nie chce, aby w społeczeństwie byli ludzie, którzy zadają zbyt wiele trudnych pytań. Bo są niewygodni. Bo mają własne zdanie. Bo nie dadzą sobie narzucać zdania innych. Ani prace magisterskie, ani nawet studia magisterskie nie gwarantują przygotowania młodego człowieka do życia w dzisiejszych realiach. Prace magisterskie – wady i ich zalety. Pisanie prac magisterskich jest w polskim systemie edukacji koniecznością. Jest to przeciwieństwo systemu, który mamy w USA. W Stanach Zjednoczonych student pisze pracę magisterską, wówczas gdy uważa on, że przyda mu się to w karierze. Nie ma przymusu pisania prac magisterskich. Ten przykład ukazuje, że bez pisania prac magisterskich można się obejść. System amerykański jest to chyba bardzo dobre rozwiązanie. Generalnie polskiemu systemowi edukacji, bardzo przydałaby się większa wolność. Najlepszy prawdopodobnie system edukacji świata, jest obecnie w Szwajcarii. W tym kraju nie ma jednego, centralnie planowanego systemu edukacji. Każdy student wybiera sobie tam nauczyciela, który jest bardziej trenerem praktycznych zagadnień, aniżeli czystym teoretykiem. Oferty pracy Objętość pracy magisterskiej nie powinna przekraczać 80 stron tekstu przygotowanego poprawnie pod względem merytorycznym i formalnym oraz sformatowanego według wytycznych. Do podanych wielkości nie wlicza się dodatków, aneksów i załączników. W pracy należy koncentrować się na rozwiązaniu postawionego
wrz 30 Jak korzystać z Wikipedii w pisaniu prac zaliczeniowych i dyplomowych? (poradnik+wideo)O Wikipedii w życiu studenckim napisano już bardzo wiele tekstów. Dlaczego warto… Akademia Belfra +3 wrz 30 Prokrastynacja w życiu studenckim – czyli odkładanie pracy na później (wideo)Jeśli nie znasz jeszcze terminu “prokrastynacja”, to być może dobrze. Istnieje szansa,… Akademia Belfra +3 wrz 30 Jak zmotywować się do pracy nad tekstem pracy zaliczeniowej lub dyplomowej? (poradnik+wideo)Studenckie życie polega na czytaniu, słuchaniu i pisaniu. Zarówno lektura, jak i… Akademia Belfra +3 sie 04 Praca magisterska: wymagania, liczba stron, harmonogram pisania i seminarium dyplomoweCzym różni się licencjat od magisterki? Czy praca magisterska to podwójny lub potrójny… Akademia Belfra +3 sie 04 Jak wybrać promotora? Seminarium dyplomowe dla początkującychWybór promotora to często decyzja podejmowana w ciągu kilku minut. Jej konsekwencje, w… Akademia Belfra +4 sie 04 Konkursy na najlepszą pracę dyplomową: zyskaj na swojej wiedzy!W opinii bardzo wielu studentów pisanie pracy magisterskiej czy licencjackich to… Akademia Belfra +2 sie 04 Obrona pracy dyplomowej okiem studenta. Rozczarowanie, czy rutyna administracyjna?Obrona pracy dyplomowej, czyli ważne zdarzenie w życiu studenta, na uczelni dzień, jak… Akademia Belfra +4 sie 04 Praca licencjacka – jak stworzyć sobie plan pisania i kontrolować proces tworzenia tekstuPracę dyplomową można pisać w sposób chaotyczny lub zorganizowany. Pisanie chaotyczne,… Akademia Belfra +5 sie 04 Mendeley Tutorial: manager bibliografii dla studentów i nauczycieliJestem pewien, że w trakcie waszych studiów korzystacie z materiałów w wersji… Akademia Belfra +4 lip 30 Nie mogę pisać, nie mogę zacząć… nie skończę tego – PROKRASTYNACJA i pisanie pracy dyplomowejPokonaj problemy w pisaniu pracy dyplomowej! Powiedz delikatne “nie” prokrastynacji.… Akademia Belfra +4 lip 29 Po co jest to całe zawracanie… głowy z pracą dyplomową?Gdyby za pomocą którejś z nowoczesnych technik medycznych umożliwić takie obrazowanie… Akademia Belfra +4 lip 29 Praca licencjacka? Co może pójść nie tak, czyli 5 epickich PORAŻEKMam wrażenie, że ten tekst będzie dla części czytelników zabawny, dla drugiej części… Akademia Belfra +4 1 2 Następne »
aOmi.
  • x76w43g0of.pages.dev/81
  • x76w43g0of.pages.dev/68
  • x76w43g0of.pages.dev/4
  • x76w43g0of.pages.dev/95
  • x76w43g0of.pages.dev/80
  • x76w43g0of.pages.dev/50
  • x76w43g0of.pages.dev/27
  • x76w43g0of.pages.dev/73
  • jak zmotywować się do pisania pracy magisterskiej